Heren EVL - Games@party

Spannende wedstrijd van onze EVL-heren tegen de leiders in reeks B. Voor de foto's: klik hier

Dames 2 stunt in Vlaamse beker

WAT. EEN. MATCH!!

Verbazingwekkend arriveerde de auto ‘Pauwels-Thijs’ als eerste in Nieuwkerken-Waas. Al smikkelend van de koffiekoeken en pannenkoeken wandelden ze de zaal binnen onder starende blikken van de professionele tegenstander, Nidak Nieuwkerken uit Eerste Divisie, bestaande uit 14 spelers en 7 coaches. Niet al te hard onder de indruk begonnen we aan de opwarming, we hadden dan ook niks te verliezen tegen deze eerste divisieploeg.

Meteen al een zeer vlotte start in de eerste set. Bam! 0-4 op het scorebord zonder dat er één druppeltje zweet over ons voorhoofd rolde. Enkel bij Coach Tank waren er al enkele stressdruppels te bespeuren. Na enkele knallers in opslag van kleine Van Dongen dwongen we de tegenstander af om een eerste time-out te nemen op 1-7. Een start waar we enkel van konden dromen! En het ging verder… Alle ballen werden verdedigd, het blok van de tegenpartij werd weggespeeld alsof Frauke Dierickx bij ons op het veld stond. Sporthal ‘de Mispelaer’ is ondertussen zwaar toe aan herstellingswerken door de gaten die Van Santvliet in de grond heeft geslagen. Plots konden we aftellen naar de 25, set 1 was binnen. (Lees verder onder de foto)

Ons enthousiasme van de eerste set konden we jammer genoeg niet verder zetten in het begin van de tweede set. Na enkele receptiefouten en twijfelballen waren we onze voorsprong al snel kwijt. Ai, coach Tank greep in en riep zijn kudde bijeen. Een paar goede aanwijzingen en we waren weer vertrokken. We kwamen stilaan dichterbij en plots was ‘t gat dicht gereje (*). Heel de ploeg heeft zijn steentje moeten bijdragen om deze set binnen te halen. Zelf de Wafels met haar kapotte knie hadden we nodig om tijdig onze dorst te kunnen lessen na een rally van wel liefst 2 minuten (!!!). Coach Tank was deze vrouwenvolleybal duidelijk niet gewoon en zat met zijn handen letterlijk in de haren (?) tot we helaas deze rally verloren. Bij de tegenpartij was het vatje duidelijk leeg waardoor ze niet meer tot scoren kwamen. 17-25 en veel vertrouwen voor de volgende set. Zouden we echt kunnen stunten in de hel van Nieuwkerken-Waas?

De vloek van de derde set moest nog overwonnen worden. Dat dit een spannende set ging worden, was meteen duidelijk. Met een wissel aan de overkant was het even aanpassen en ging het constant gelijk op. Met stofzuiger Janssens van dienst viel geen enkele bal meer op de grond, aan onze kant dan toch. Deze poetsbeurt kan de sporthal van Achterbroek ook wel eens gebruiken. Op een belangrijk moment besloot de midden van Nieuwkerken om uit te halen met een aanval die zou kunnen plaatsvinden in de finale van de Champions League. Door het overmeesterend geroep van alle Fixit-supporters, speelster, bank… in de zaal dat de bal buiten was, besloot de scheidsrechter wonder boven wonder het punt aan ons te geven. Al zou een challenge hier anders over beslist hebben. 😉 De zaal stond op zijn kop en wij kregen extra motivatie op deze set te pakken. Na spetterende bloks, een perfect geplaatste tweedehandsbal, een rosse voenk die in het publiek vloog om een bal te redden en uiteindelijk de muur van Sanne die niet te doorbreken was, bezorgden we coach Tank fiere, glinsterende oogjes. Een onbeschrijfelijk gevoel van vreugde kwam naar boven bij ons allen alsof we de beker al gewonnen hadden. Achteraf gezien hadden we de 4 punten voorsprong niet nodig (20-25, 17-25, 21-25).

Een extra vierde set zorgde voor een strijd om alle frieten, bickyburgers, kaaskroketten… in onze maag weg te spelen. Uiteindelijk hebben we deze set moeten afgeven. Fixit Finest vs. Frituur 0 – 1.

WAT EEN OVERWINNING!! Dames 2 wint van eerste divisie met een spetterende 3 – 0. Op naar de volgende ronde van de beker van Vlaanderen. 23 november om 15u in Achterbroek tegen Geel (1ste divisie). Alle supporters op post om die van Geel wenend op hunne tractor naar huis te sturen!

*Bron: uitspraak Kris Janssens

Heren 2 sloopt Kasterlee in de eigen Kast(Hel) met 2-3!

Afgelopen zaterdag maakte Heren 2 zijn eerste verplaatsing van het nog prille seizoen. Wat volgt, is het relaas van een bewogen avond, waarin er uiteindelijk een glorieuze overwinning mocht bijgeschreven worden. 

De GPS werd richting Kasterlee gezet om de plaatselijke volleybalvereniging partij te geven. Nog voor aanvang van de wedstrijd was het duidelijk dat de tegenstander er alles aan zou doen om ons een moeilijke avond te bezorgen. In eerste instantie werd een defect voertuig op de E313 geplaatst, waardoor we iets later dan voorzien aan de sporthal verschenen. Toen de zaal betreden werd, bleek het ook nog eens supportersavond te zijn, waardoor half Kasterlee de weg naar de zaal had gevonden. Om het feestje compleet te maken, bleek de tegenstander ook een mascotte te hebben die het publiek gedurende de hele avond zou opzwepen, als was hij Benny The Bull, die de Chicago Bulls naar een NBA-titel moest loodsen. Dit alles vond plaats in wat in de volksmond de Kast(hel) wordt genoemd. 

Foto by VC Kasterlee

De wedstrijd werd aangevat met een gezonde dosis vertrouwen. Logisch, gezien het feit we nog geen match verloren hadden in het nog prille seizoen. Maar snel werd duidelijk dat de tegenstander verschillende wapens had om ons pijn te doen: de hoofdaanvaller, die door zijn lengte en ervaring in zowat 90% van de aanvallen werd betrokken. Daarnaast beschikte Kasterlee ook over een middenman die net zoveel ervaring bleek te hebben en meer decibels dan de gehele zaal wist te produceren per gewonnen punt. Nee, set 1 zou het niet worden voor onze Heren 2: 25-23 en 1-0 achter, net als vorige week kon de achtervolging worden ingezet. 

Set 2 leek op het eerste zicht beterschap te brengen. Er werd niet gesleuteld aan de opstelling. Coach ad interim Joeri Noppe bleef vertrouwen hebben in zijn manschappen. Niettemin bleek ook Kasterlee voldoende vertrouwen te hebben getankt na set 1. Aanvallen werden door onze tegenstander netjes verdedigd en de ervaren hoofdaanvaller bleef met (al dan niet gerichte) hamerslagen punten scoren. Toch wist onze favoriete Fixit-ploeg een 3-tal setballen te verzamelen. Het was echter zo’n avond waarin de volleybalgoden de kant van de tegenstander hadden gekozen. Setbal op setbal werd gemist, waardoor Kasterlee zich naar een 2-0-voorsprong had gespeeld. 

Dan was het magische moment van coach Noppe aangebroken: een subtiele wissel zou de wedstrijd doen kantelen. Tank (de man die ons hele budget kost, maar waar we voorlopig nog geen spijt van hebben) werd naar zijn vertrouwde positie als passeur gezet. De Kleine (inspector Gadget) kreeg de verantwoordelijkheid over de receptie-hoekpositie. Hoewel het begin van de set nog krasselend werd ingezet, bleek Heren 2 meer en meer de wedstrijd in handen te nemen. Toch doemde alweer het spook op dat VC Kasterlee heette. De volleybalgoden begonnen echter sympathie voor ons te krijgen. Matchballen werden gemist door Kasterlee, miraculeuze reddingen hielden ons in de match, 2-1 stond op het bord, een nieuwe wedstrijd kon beginnen. 

Intussen had Kasterlee de nodige zweetdruppels verzameld. Na elke rally werd de vloer duchtig schoongeveegd waardoor elke opslagbeurt als een time out aanvoelde. Aangezien ook de scheidsrechter een moeilijke avond kende (dubieuze passen van de thuisspelende passeur werden niet gefloten en het net deed meermaals dienst als hangmat), zou het opnieuw knokken worden. Aangezien nu zowel de receptie als aanval begon te draaien, werd het zowaar een set die met liefst 3 punten verschil werd gewonnen: 25-22, 2-2 na ruim 2 uur spelen. 

Het mocht duidelijk zijn, Kasterlee zou rijp zijn voor de slachtbank. Althans, dat dachten we in al onze euforie na de gewonnen vierde set. Uiteraard bleek niets minder waar. Kasterlee leek extra diesel te hebben getankt en kwam al snel tot een 8-4 voorsprong, waarna de kantwissel volgde. Gelukkig vergat de thuisploeg haar goede vorm mee te nemen naar de overkant. Daar waar voorheen alles verdedigd en gescoord werd, begon de thuisploeg te twijfelen. Onze fiere Heren 2-ploeg greep het moment om het zwarte beest bij de keel te grijpen. Vijf hartaanvallen later kwam het verlossende punt: een ‘klutsbal’ (*) van Mark ‘Anzzzzz’ Bakx, waar ze in Kasterlee nog jaren over zullen spreken. 

We zijn 22u55 en de wedstrijd was geëindigd in een 2-3-overwinning voor Heren 2. Een overwinning die bloed zweet en tranen kostte, maar die voor een feeststemming zorgde en ons met volle moed richting de zesde set duwde. Aldaar ontpopte Owen Simons zich tot een echte volksmenner. De Polonaise kende geen geheimen voor hem en de kantine werd eenvoudig in lichterlaaie gezet. 

Nadat we de thuisploeg ook in het bierdrinken hadden afgetroefd, kregen we nog dictielesje van een vrouwelijke thuissupporter die ons erop attent maakte dat we Fixit al die tijd verkeerd hadden uitgesproken. Fixit moet uiteraard uitgesproken worden als ‘Fexet’. Gelukkig zijn we de helft van deze memorabele avond alweer vergeten door genoeg bier te verzetten, waardoor je ons komende week weer gewoon FIXIIIT hoort schreeuwen! 

TDB 

(*) bron: https://vckasterlee.be